W Krakowie Pod Norenami

W końcu udało się umieścić Kraków na mapie naszych podróży. Blisko i zawsze można, czyli w praktyce „trudno się wybrać” :) Nie obyło się oczywiście bez akcentów japońskich, choć z umiarem, gdyż nie wszystkim współtowarzyszom w głowach tylko Japonia :) Szczególnie zależało mi na wizycie w restauracji Pod Norenami.

JaponiaBliżej zachwalała i, jak się okazało, wśród samych Krakowian ta knajpka ma także doskonałą renomę. Miejsce fantastyczne pod każdym względem. Kojący wystrój i niespieszna atmosfera, zdrowe, pyszne i zaskakujące (!) jedzenie.

Menu jest w całości wegetariańskie, jednak nawet najwięksi entuzjaści mięsa nie pogardzą tofu „wołowiną” – sprawdzone :).

W karcie znajdziemy dania kuchni tajskiej, chińskiej i oczywiście japońskiej. Poza szeroką ofertą sushi możemy zamówić zupy miso z różnymi dodatkami, tempurę, udon i sobę, a także matchowe słodkości.

Ja skusiłam się na „wołowinę” smażoną w sosie kokosowym z zielonym pieprzem – pyszności! Na początek spróbowałam też nigiri konnyaku, ale tak się na nie rzuciłam, że zapomniałam zrobić zdjęcie :)

Krz natomiast mnie ubiegł i zamówił bento-box, czyli zestaw składający się z zupki, hosomaków, warzywnej tempury, pikli i yakisoby z grzybami – pięknie podany i równie smakowity.

Na naszym stole nie mogło też zabraknąć matcha latte – może na pierwszy rzut oka nie wydawała się tak zielona, jak można by sobie życzyć, ale wystarczyło zanurzyć łyżeczkę, by doznać satysfakcji :)

Tak nam zasmakowało, że w czasie trzydniowej wizyty w Krakowie odwiedziliśmy „Noreny” dwukrotnie :)

Drugim razem zaczęłam od zupy miso ze szpinakiem i tofu aburaage, potem był udon w bulionie dashi i warzywa w tempurze. Wszystko bardzo smakowe, zwłaszcza tempura – perfekcyjna, najlepsza z papryki i cukini. Na deser skusiłam się na tartę z białą czekoladą i zieloną herbatą – była bardzo słodka, przez co smak matcha szybko przestał być wyczuwalny, ale na wspomnienie i tak ślinka mi teraz cieknie.

Krz zjadł yakiudon z „wołowiną” i mimo, że z prawdziwej wołowiny by nie zrezygnował za nic w świecie, ta z tofu w pełni zadowoliła jego podniebienie :)

Jak czytamy na stronie internetowej restauracji, szefem kuchni jest Paweł Albrzykowski. „(…) znany wśród chińskich kucharzy jako Nguen Kim Chang, jest jednym z najwybitniejszych polskich znawców kuchni azjatyckiej, którą zajmuje się zawodowo od ponad 20 lat. Jest autorem czterech książek poświęconych kuchni chińskiej, japońskiej, koreańskiej oraz potrawom z tofu. Od wielu lat prowadzi profesjonalne szkolenia dla kucharzy restauracji orientalnych i warsztaty kulinarne dla geeków-amatorów. Jak napisał tygodnik Newsweek, jest jedynym polskim kucharzem „uczącym Chińczyków gotować po kantońsku, Koreańczyków kisić kimchi i potrafiącym godzinami dyskutować z japońskimi szefami o możliwościach zastosowania norweskiego łososia grav-lax w sushi nigiri”.”

Pod Norenami to widać, smakować i czuć :)

Polecam!

 

 

Bentō nr 61 – inarizushi

Kolejną dziesiątkę moich bentowych przygód otwiera inarizushi, czyli torebki ze smażonego tofu (aburaage) wypełnione ryżem – w moim przypadku zmieszanym z furikake i czarnym sezamem. Nazwa inarizushi ma związek z bóstwem Inari, które wg wierzeń ma wielką słabość do smażonego tofu :)

Oprócz inarizushi w bentō znalazło się onigiri z awokado i sałatka z jakichś koreańskich wodorostów /koreańskiego niestety nie rozumiem :)/ z olejem sezamowym i sezamem :)

W drugiej części ryż z furikake, młody szpinak z goji, matcha czekolada i cukierek + dorwane w Smakach Świata dangowate kulki ryżowe z nadzieniem z czarnego sezamu <3

Krz też dostał dzisiaj bentō :) Z inarizushi, onigiri, brokułem i kozim serem zawiniętym w szynkę dojrzewającą :)

Nie ma to jak dobre doładowanie energii w środku tygodnia! :)

Bento nr 51 – onigiri i edamame!

Jutro wielki dzień – pierwszy dzień w nowej pracy, więc i bentō musi być zacne! :) W związku z tym, że Dzieciątko obdarowało mnie garnkiem do gotowania ryżu (alleluja!), przy okazji odbyło się dziś pierwsze testowanie i już wiem, że ryż będzie gościł na naszym stole i w bentō częściej.

I tak mamy: onigiri z tuńczykiem i majonezem japońskim i furikake. Dwa trójkąty z nori  i bonusowa kulka :) Do tego aż dwa pojemniczki edamame (枝豆), czyli soi, bo pyszne (!) i klasycznie ostatnimi czasy matcha cukierek.
W drugim pudełku jeszcze trochę ryżu z inną furikake, rzodkiewki, mandarynki i kawałki domowego chleba z cebulką i koniczyną na szczęście! To będzie dobry dzień! :)

Bentō nr 47 – z udonem

Kolejne japonizujące bentō, tym razem z udonowo-warzywno-kurczakową wariacją, jajkiem z czarnym sezamem przybranym marynowanymi kwiatami fasoli, odrobiną kanpyō i matcha cukierkiem na deser. :) Dobrego weekendu!

Matcha oreo cheesecake! (zielony sernik)

Jak urodziny, to tylko trzydzieste! :) Było hucznie, japońsko i zielono :) Bo przecież musiałam mieć zielony tort :) Długo wybierałam przepis, ale ostatecznie zdecydowałam się na ten tutaj. Głównie dlatego, że nie wymagał pieczenia i wydawał się nietrudny, a zdjęcia powodowały ślinotok :)
Wyszło w smaku cudo (!), w konsystencji gorzej, co zdziwiło mnie nieco, bo proporcje składników na większą formę przeliczone były dokładnie, ale może japońska żelatyna jest jakaś inna? Nie wiem. Nieważne, bo było pyyyszne i na pewno zrobię znów. W tej czy jakiejś wariacyjnej formie :)

Zdjęcia robione w amoku :)