Mrożona matcha z mlekiem kokosowym – idealna na upał!

Chodziło za mną i wyszło! :) Matcha i delikatna kokosowa słodycz uzupełniają się znakomicie! A przygotowanie zajmuje tylko kilka minut. Podaję przepis na około 500 ml boskiego płynu:

Składniki:
– 7 chashaku (około 3 „nasze” łyżeczki) zielonej herbaty matcha (to sporo, ale akurat nie miałam najlepszej jakościowo i żeby było zielono trzeba było sypać i sypać…)
– 50 ml wody (do roztrzepania samej herbaty)
– 150 ml wody kokosowej (bo jest słodka, a nie chciałam dosładzać samemu)
– 200 ml mleka kokosowego (wskazana wersja płynna, a nie wysuszony wiór z puszki)
– lód wg uznania

Czynności w kolejności:
– Odmierzamy matchę za pomocą chashaku (to ta bambusowa łyżeczka), wsypujemy do chawanu (herbaciana czarka).
– wlewamy wodę (może być ciepła, nie musi) i roztrzepujemy energicznie chasenem (pędzel) najlepiej ruchem, przy którym pracuje tylko nasz nagarstek (góra-dół), a nie cała ręka. Trzepiemy do momentu, w którym powstała pianka po wyjęciu pędzla zostanie na jego środkowych włóknach.
– Do shakera wlewamy wodę i mleko kokosowe, przygotowanę matchę, dodajemy lód i energicznie potrząsamy, aby wszystkie składniki dobrze się wymieszały.
– Gotową miksturę przelewamy do szklanki (polecam szklankę wcześniej zmrozić w zamrażalniku) i voila! :)
Nie masz tych wszystkich cha…? Nic nie szkodzi!
W takim przypadku matchę możesz przyrządzić w shakerze (albo nawet dowolnej zakręcanej butelce), ale ważne jest, aby był suchy w środku zanim wsypiesz herbatę i warto ją przesiać przez drobne sitko, żeby zmniejszyć ryzyko powstania grudek. Wlej wodę, zakręć i trząś do momentu równomiernego rozpierzchnięcia się proszku w wodzie i uzyskania w miarę jednorodnego płynu (matcha się nie rozpuszcza, ona się rozpierzcha ;)). Dopiero do przyrządzonej herbaty dodaj resztę składników i ponownie trząś aż składniki się wymieszają.

Enjoy!

Reklamy

Bento 82 – tonkatsu!

Wreszcie zrobiłam tonkatsu! Zważywszy na fakt, że jest to w zasadzie japońska wariacja na temat naszego schabowego, nie jest to żadne wyjątkowe osiągnięcie, ale bardzo rzadko jem mięso i długo nie mogłam się zebrać :)

Podstawowe różnice są trzy: (1) Tonkatsu panierujemy w panko (trochę większe okruchy niż nasza standardowa bułka tarta), (2) podajemy pokrojonego w paski (żeby łatwo się jadło pałeczkami) i (3) polewamy specjalnym sosem do tonkatsu. Sos przywiozłam ze sobą z Japonii, więc trzeba go było w końcu wypróbować i smakuje to całkiem nieźle :)

Tonkatsu w dzisiejszym bento wylądował w towarzystwie ryżu i kwiatków z ogórka. Trochę polsko, a jednak japońsko :)

Bento 75 – wiosna!

Wiosna nadchodzi dość leniwie, więc przyciągam ją wiosennym pudełkiem. W dzisiejszym bento: makaron matchasoba z grzybami shitake, posypką nori, małymi suszonymi krewetkami i sosem sojowym. A do przegryzania wiosenne marchewki z pastą z edamame i wasabi. Bardzo udany eksperyment :)
Dobrego dnia!

Bento 74 – pudełko Kimono, prawdziwe onigiri i ostryga z Miyajimy

Nadszedł czas skorzystania z pudełka, któremu nie oparłam się w sklepie firmowym Bento&co w Kyoto. Uwielbiam serię Kimono, podobnie jak JaponiaBliżej, która pisała już o sklepie, więc nie będę się powtarzać, zwłaszcza, że się z nią w pełni zgadzam :) W linku znajdziecie też mapkę, jak dotrzeć na miejsce.

To moje drugie pudełko z tej serii – większe, bo o pojemności 950 ml (idealne na długi dzień albo do podziału z kimś) i dzięki temu dużo praktyczniejsze, bardziej przyjazne w zagospodarowaniu przestrzeni, choć do mistrza kompozycji sporo mi jeszcze brakuje… Pudełko kosztowało niecałe 2000 ¥ (w porównaniu z cenami w Polsce taniocha!), więc skusiłam się jeszcze na pałeczki z etui i torebkę. A co, w końcu Japonia cała jest od spełniania marzeń! :)

Jako że w poniedziałek po tygodniu L4 wracałam do pracy, miałam czas, siłę i poczucie, że bento musi być na wypasie. To był ten moment, kiedy można było otworzyć w końcu wędzone ostrygi przywiezione z Miyajimy :) W bento spoczęły błogo na ryżu w towarzystwie koziego sera ze szczypiorkiem, goji, edamame z czarnym sezamem i matcha cukierków. W drugiej części wylądowały grzyby shitake z sosem sojowym w żabie do polania przed zjedzeniem, podsmażone kawałki cukini, pomidorki, kilka nerkowców z wasabi i jagody od babci :)

Ale mało mi było, więc zrobiłam jeszcze onigiri z tuńczykiem i majonezem. Nie byłoby w tym nic niezwykłego, gdyby nie fakt, że przypomniałam sobie o przywiezionych z Japonii folijkach do onigiri. I, boże!, czad absolutny! :D Oto nagle w szary, zimowy, polski poranek miałam w rękach prawdziwe onigiri na śniadanie! Z idealnie zapakowanym, suchym, chrupiącym nori! Oszalałam! :)

Nie wiem jednak, gdzie był mój mózg, kiedy dokonywałam tego zakupu, że wzięłam tylko jedno opakowanie folii (zawiera 6 sztuk!). Przemilczę, że kupiłam to w stujenowcu… (jakieś 3 zł) Nie, nie przemilczę – jestem debilem! :D Znalazłam teraz na ebayu, za 6 zł + 17 zł przesyłka. Wracam do milczenia.

Onigiri jeszcze dodatkowo wylądowało w dedykowanym mu pudełku, też ze stujenowca ;)
I tak oto poniedziałek był genialny! :)

Wędzona ostryga pyszna, ale za świeżo przyrządzoną na Miyajimie dałabym się pociąć… Prędzej czy później znów tam wyląduję, nie ma innej opcji :)

Gadżety Studia Ghibli w Kyoto, Totoro bento box i bento nr 71

Kolejną bentową dziesiątkę otwiera spektakularnie nowe pudełko! :) Oczywiście nie mogłam się oprzeć i z Japonii przyleciały ze mną aż trzy.. Na pierwszy ogień poszło Totorowe i już czuję, że będę z niego często korzystać. Kształt daje duże możliwości aranżacji przestrzeni, a pojemność 900 ml – gwarancję, że się najem :)

Tym razem w pudełku znalazły się: ryż, pieczony dorsz z matcha solą (sama się zdziwiłam, że coś takiego istnieje), brukselki, kaki i japońskie czekoladki Apollo アポ ロ.

A teraz kilka słów o miejscu, w którym pudełko zostało kupione. Sklepik znajduje się przy głównym trakcie handlowym prowadzącym do świątyni Kiyomizudera w Kyoto i trafiłam na niego przypadkiem. Na szczęście, bo trzy lata temu, daję głowę, znajdował się w innym miejscu. Trzeba być czujnym i wypatrzeć wskazówkę, bo jest dość schowany:

Dopiero po przejściu kilku metrów wgłąb zabudowań widać właściwy szyld i wielkiego drewnianego Totoro:

Mimo, że w sklepie nie ma jakiegoś oszałamiającego wyboru, nie udało się uniknąć oczopląsu i trudnych decyzji :) Oparłam się Totoro skarbonce i kotobusowi, ale łatwo nie było…

Oczywiście w sklepie były dostępne gadżety z innych filmów Studia Ghibli, najwięcej chyba z ostatniego „Kaze tachinu”, ale mój szał ogranicza się do Totoro :)

Kupiłam ostatecznie pudełko i breloczki: Totoro i kurzyka. Co do pudełka dodam jeszcze, że owszem podoba mi się, ale uważam, że potencjał na totorowe pudełka zupełnie nie jest wykorzystany – rodzajów jest mało i graficznie są trochę bez polotu, że nie wspomnę o tym, dlaczego nie ma pudełka w kształcie samego Totoro? To byłby istny szał! :)